Ab van Meerveld


Ga naar inhoud

Hoofdmenu:


Gedicht 5

De avonden zijn lang
de wind giert om het huis
Ik staar naar het behang
en ben weer eenzaam thuis

Pak weer een puzzeldoos
en draai de stukjes om,
zodat ik weer een poos
de lange avonden door kom

Terwijl ik stukjes pas,
kreeg ik plots in de gaten
dat ik het zelf steeds was
Die tegen me zat te praten

Ik zie haar foto staan
waarop ze naar mij lachte
Over mijn wang rolt een traan
Ze is steeds in mijn gedachten

Maar de avond is niet zwart
Ik deze donkere tijden
met Alie in mijn hart
en God steeds aan mijn zijde.


Ab van Meerveld | avm@casema.nl

Terug naar inhoud | Terug naar hoofdmenu